Теорија на веројатноста
From Wikipedia, the free encyclopedia
Теорија на веројатноста — гранка на математиката која се занимава со изучување на веројатноста, односно анализа на случајни појави.
Математиката ја предочува веројатноста на некој настан (чие настапување е случајно) како реален број од затворениот интервал од 0 до 1. Веројатностите им се препишуваат на настани според аксиомите на веројатноста.
Веројатноста дека тој настан ќе се случи под услов на познатото случување на настанот е условна веројатност на под услов ; неговата бројчена вредност е (сè додека не е нула). Ако условната веројатност на под услов и иста што и („безусловната“) веројатност на , тогаш и се нарекуваат независни настани. Дека оваа релација помеѓу и е симетрична, може веднаш да се види преку фактот дека тоа е исто што и каде A и B се независни настани.
Два клучни концепти во теоријата на веројатноста се случајната променлива и веројатносна распределба на случајна променлива.