Цијанид
From Wikipedia, the free encyclopedia
Цијанид (од старогрчки: κυάνεος, кијанеос = „темносин“) — хемиско соединение кое ја содржи функционалната група C≡N. Оваа група, наречена цијаногрупа, се состои од јаглероден атом во тројна врска со азотен атом.[1]
Претпочитано име по МСЧПХ: цијанид | |
Систематско име | нитридокарбонат(II) |
Назнаки | |
---|---|
57-12-5 | |
ChEBI | CHEBI:17514 |
ChemSpider | 5755 |
МХН
| |
3Д-модел (Jmol) | Слика |
PubChem | 5975 |
| |
UNII | OXN4E7L11K Ок |
Својства | |
Хемиска формула | |
Моларна маса | 0 g mol−1 |
Конјуг. киселина | цијановодород |
Опасност | |
Безбедност при работа: | |
Главни опасности |
Цијанидот е една од најотровните хемикалии. Може да предизвика смрт за неколку минути. |
Дополнителни податоци | |
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa) | |
Наводи |
Кај неорганските цијаниди, цијанидната група е присутна како цијаниден анјон −
C≡N. Овој анјон е крајно отровен. Растворливите соли како натриум цијанидот (NaCN) и калиум цијанидот (KCN) се многу токсични.[2] Цијановодородната киселина, наречена и цијановодород (HCN), е многу испарлива речност која индустриски се произведува во големи количества. Се добива со закиселување на цијанидните соли.
Органските цијаниди обично се нарекуваат нитрили. Кај нитрилите, групата –C≡N е сврзана со јаглерод со единечна ковалентна врска. На пример, кај ацетонитрилот (CH
3–C≡N), цијанидната група е сврзана со метил (–CH
3). Иако нитрилите обично не испуштаат цијанидни јони, тоа не е случај со цијанохидрини, кои затоа се прилично токсични.