Менора
From Wikipedia, the free encyclopedia
Менора (хебрејски: מְנוֹרָה) — древен хебрејски канделабар со седум светилки (шест гранки), опишана во Библијата, изработен од чисто злато и користен во табернакулот (преносното земно живеалиште на израелскиот Бог) подигнат од Мојсеј во пустината, а подоцна и во храмот во Ерусалим. Секојдневно се дотурало свежо маслиново масло за да горат нејзините светилки. Менората е симбол и на јудаизмот и на христијанството уште од антиката; во модерното време главно се смета за симбол на јудаизмот и е амблем на грбот на современата држава Израел.