ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യ
From Wikipedia, the free encyclopedia
കെട്ടിടങ്ങളുടെ ആകൃതിയിലെ ലാളിത്യവും ഘടനയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള നിർമ്മാണരീതിയുമാണ് ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യ (Modern architecture) എന്ന വാസ്തുകലാപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ മുഖമുദ്ര. എല്ലാറ്റിനും ഉപരിയായ വാസ്തുവിദ്യാ പ്രസ്ഥാനമായും ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യയെ കണക്കാക്കുന്നു. ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യയുടെ നിർവചനവും വ്യാപ്തിയും ദേശംതോറും വ്യത്യാസപ്പെടുന്ന ഒന്നാണ്.'[1] ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ വാസ്തുവിദ്യാ സിദ്ധാന്തങ്ങളും ശാസ്ത്രസാങ്കേതികവിദ്യയും ഇടകലർന്നപ്പോഴാണ് ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യ രൂപംകൊള്ളുന്നത്. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനുശേഷമാണ് ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യയ്ക്ക് കൂടുതൽ പ്രചാരം സിദ്ധിച്ചത്. തുടർന്ന് 21ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ നിർമ്മിക്കപെട്ട വ്യാപാര, സഹകരണ ആവശ്യങ്ങൾക്കായുള്ള പല മന്ദിരങ്ങളുടെയും നിർമ്മാണശൈലി ആധുനികരീതിയിലായിരുന്നു.
| |||||||
Years active | 1888–2000 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Country | International |
ആധുനികത ഒരൊറ്റ ശാഖയായി അല്ല നിലനിന്നത്, അതിനോടനുബന്ധിച്ച് അനവധി പ്രസ്ഥാനങ്ങളും ആശയങ്ങളും ജന്മംകൊണ്ടു. ആധുനികാനതര വാസ്തുവിദ്യ(Postmodern Architecture) അവയിൽ ഒന്നാണ്. ആധുനികതയുടെ ആവിർഭാവത്തോടെ പ്രാധാന്യം നഷ്ടപ്പെട്ട നിർമ്മാണശൈലികളെ പുനഃരുദ്ധരിക്കുക എന്ന ആവശ്യം മുന്നിർത്തിയാണ് ഈ പ്രസ്ഥാനം രൂപംകൊണ്ടത്. അതേസമയം ഭവിഷ്യവാദ വാസ്തുവിദ്യ(Futurist Architecture), അപനിർമ്മാണവാദം(Deconstructivism), ബ്രൂട്ടലിസം(Brutalism) തുടങ്ങിയവ ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യയുടെ ഉപവിഭാഗങ്ങളായ് പിൽകാലത്ത് രൂപംകൊണ്ട പ്രസ്ഥാനങ്ങളാണ്
ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റ്, ലുഡ്വിഗ് മീസ് വാൻ ഡെ റോഹ്, വാൾട്ടാർ ഗ്രൂപിയസ്, ലെ കൂർബസിയേ, ഓസ്കാർ നീമെൻ, ആൾവർ ആൾടോ തുടങ്ങിയവർ ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യാ പ്രസ്ഥാനത്തിന് വളരെയേറെ സംഭാവനകൾ നൽകിയ വാസ്തുശില്പികളാണ്.