കാഴ്ച വൈകല്യം
From Wikipedia, the free encyclopedia
കണ്ണട വെച്ചതിനു ശേഷം ബാക്കിനിൽക്കുന്നതോ, കണ്ണടയും കോണ്ടാക്റ്റ് ലെൻസും പോലുള്ള സാധാരണ മാർഗ്ഗങ്ങളിലൂടെ പരിഹരിക്കാനാകാത്തതോ ആയ കാഴ്ച നഷ്ടങ്ങളാണ് കാഴ്ച വൈകല്യം എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്.[2] ഗ്ലാസുകളോ കോൺടാക്റ്റ് ലെൻസുകളോ വാങ്ങാനുള്ള സൌകര്യങ്ങളോ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതിയോ ഇല്ലാത്തതിനാൽ കുറഞ്ഞ കാഴ്ചയിൽ തുടരുന്നവരുമുണ്ട്.[1] കണ്ണടയും മറ്റും ഉപയോഗിച്ചുള്ള മികച്ച തിരുത്തൽ രീതികൾക്കുശേഷവും, 6/12 അല്ലെങ്കിൽ 20/40 എന്നതിനേക്കാൾ മോശമായ കാഴ്ച ശക്തി എന്നതാണ് കാഴ്ച വൈകല്യത്തിൻ്റെ സാധാരണ നിർവചനം. 3/60 യിലും താഴെയുള്ള കാഴ്ച നഷ്ടങ്ങൾക്ക് അന്ധത എന്ന പദം ഉപയോഗിക്കുന്നു.[6] കാഴ്ച വൈകല്യം ഉള്ളവർക്ക് ഡ്രൈവിംഗ്, വായന, സാമൂഹിക ഇടപെടൽ, നടത്തം എന്നിവ പോലുള്ള സാധാരണ ദൈനംദിന പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പ്രയാസമുണ്ടാകും.
കാഴ്ച വൈകല്യം | |
---|---|
മറ്റ് പേരുകൾ | vision impairment, vision loss |
A white cane, the international symbol of blindness | |
സ്പെഷ്യാലിറ്റി | നേത്ര വിജ്ഞാനം |
ലക്ഷണങ്ങൾ | Decreased ability to see[1][2] |
സങ്കീർണത | Non-24-hour sleep–wake disorder[3] |
കാരണങ്ങൾ | അപവർത്തന ദോഷം, തിമിരം, ഗ്ലോക്കോമ[4] |
ഡയഗ്നോസ്റ്റിക് രീതി | നേത്ര പരിശോധന[2] |
Treatment | Vision rehabilitation, changes in the environment, assistive devices (eyeglasses, white cane)[2] |
ആവൃത്തി | 940 million / 13% (2015)[5] |
റിഫ്രാക്റ്റീവ് പിശകുകൾ (43%), തിമിരം (33%), ഗ്ലോക്കോമ (2%) എന്നിവയാണ് ആഗോളതലത്തിൽ കാഴ്ച വൈകല്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും സാധാരണമായ കാരണങ്ങൾ.[4] റിഫ്രാക്റ്റീവ് പിശകുകളിൽ ഹ്രസ്വദൃഷ്ടി, ദീർഘദൃഷ്ടി, വെള്ളെഴുത്ത്, അസ്റ്റിഗ്മാറ്റിസം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. അന്ധതയുടെ ഏറ്റവും സാധാരണ കാരണം തിമിരമാണ്. പ്രായവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മാക്യുലർ ഡീജനറേഷൻ, ഡയബറ്റിക് റെറ്റിനോപ്പതി, കോർണിയൽ അതാര്യത, കുട്ടിക്കാലത്തെ അന്ധത, പലതരത്തിതിലുള്ള അണുബാധകൾ എന്നിവ കാഴ്ച നഷ്ടത്തിന് കാരണമാകാം.[7] മസ്തിഷ്കാഘാതം, അകാല ജനനം, അല്ലെങ്കിൽ തലച്ചോറിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മറ്റ് പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നിവ മൂലവും കാഴ്ചവൈകല്യമുണ്ടാകാം. ഈ കേസുകളെ കോർട്ടിക്കൽ വിഷ്വൽ ഇംപെയർമെന്റ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു.[8] കുട്ടികളിലെ കാഴ്ച പ്രശ്നങ്ങൾക്കായുള്ള സ്ക്രീനിംഗ്, കാഴ്ച പ്രശ്നങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനൊപ്പം അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസ നേട്ടവും മെച്ചപ്പെടുത്താം.[9] കാഴ്ചപ്രശ്നങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിന് രോഗലക്ഷണങ്ങളില്ലാതെ മുതിർന്നവരെ എല്ലാവരെയും സ്ക്രീനിംഗ് ചെയ്യുന്നത് അനിശ്ചിതത്വത്തിലാണ്.[10] നേത്ര പരിശോധനയിലൂടെയാണ് കാഴ്ച വൈകല്യം സാധാരണയായി തിരിച്ചറിയുന്നത്.[2]
ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (ഡബ്ല്യുഎച്ച്ഒ) കണക്കാക്കുന്നത് 80% കാഴ്ച വൈകല്യവും തടയാൻ കഴിയുന്നതോ ചികിത്സയിലൂടെ ഭേദമാക്കാനാവുന്നതോ ആണ് എന്നാണ്.[4] തിമിരം, അണുബാധകൾ, ഓൺകോസെർസിയാസിസ്, ട്രക്കോമ, ഗ്ലോക്കോമ, ഡയബറ്റിക് റെറ്റിനോപ്പതി, ശരിയാക്കാത്ത റിഫ്രാക്റ്റീവ് പിശകുകൾ, കുട്ടിക്കാലത്തെ അന്ധതയുടെ ചില കേസുകൾ എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.[11] കാഴ്ച വൈകല്യമുള്ള നിരവധി ആളുകൾക്ക് കാഴ്ച പുനരധിവാസം, അവരുടെ പരിസ്ഥിതിയിലെ മാറ്റങ്ങൾ, സഹായ ഉപകരണങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിന്ന് പ്രയോജനം ലഭിക്കുന്നു.[2]
2015 ലെ കണക്കനുസരിച്ച് 940 ദശലക്ഷം ആളുകൾ ഒരു പരിധിവരെ കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെട്ടവരാണ്.[5] ഇതിൽ 246 ദശലക്ഷം പേർക്ക് കാഴ്ചശക്തി കുറവാണ്, 39 ദശലക്ഷം പേർ അന്ധരാണ്. കാഴ്ചക്കുറവുള്ള ഭൂരിപക്ഷം ആളുകളും വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിലുള്ളവരും 50 വയസ്സിനു മുകളിൽ പ്രായമുള്ളവരുമാണ്.[4] 1990 കൾക്കുശേഷം കാഴ്ചവൈകല്യത്തിന്റെ നിരക്ക് കുറഞ്ഞുവരുന്നുണ്ട്. കാഴ്ച വൈകല്യങ്ങൾ മൂലം, ചികിത്സാച്ചെലവിൻ്റെ കാര്യത്തിലൂടെ നേരിട്ടും, ജോലി ചെയ്യാനുള്ള കഴിവ് കുറയുന്നത് കാരണം പരോക്ഷമായും ഗണ്യമായ സാമ്പത്തിക ചിലവുകളുണ്ട്.[12]