സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയും മനഃശാസ്ത്രവും
From Wikipedia, the free encyclopedia
ഒരു ലൈംഗികചായ്വ് എന്ന നിലയിൽ മനഃശാസ്ത്ര മേഖല സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ കുറിച്ച് വ്യാപകമായി പഠനം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. അമേരിക്കൻ സൈക്യാട്രിക് അസോസിയേഷൻ 1952-ൽ DSM-I ൽ സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ പട്ടികപ്പെടുത്തുകയും, നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് മെന്റൽ ഹെൽത്തിന്റെ ധനസഹായത്തോടെ നടത്തിയ ഗവേഷണങ്ങളിൽ ഈ വർഗ്ഗീകരണം സൂക്ഷ്മപരിശോധനയ്ക്ക് വിധേയമാകുകയും ചെയ്തു. സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ മാനസിക രോഗമായി പരിഗണിക്കുന്നതിനുള്ള അനുഭവപരമോ ശാസ്ത്രീയമോ ആയ തെളിവുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ ഗവേഷണങ്ങളും തുടർന്നുള്ള പഠനങ്ങളും സ്ഥിരമായി പരാജയപ്പെട്ടു. ഈ ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണത്തിന്റെ ഫലമായി, അമേരിക്കൻ സൈക്യാട്രിക് അസോസിയേഷൻ 1973-ൽ DSM-II ൽ നിന്ന് സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ നീക്കം ചെയ്തു. 1975-ൽ ശാസ്ത്രീയ വിവരങ്ങളുടെ സമഗ്രമായ അവലോകനത്തിനു ശേഷം, അമേരിക്കൻ സൈക്കോളജിക്കൽ അസോസിയേഷൻ(American Psychological Association) ഇതിനെ പിന്തുടരുകയും ഒപ്പം ദീർഘകാലമായി മാനസികരോഗമെന്ന നിലയിൽ അവതരിപ്പിച്ച സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ ഈ പട്ടികയിൽ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്യാൻ മുൻകൈയെടുക്കാൻ എല്ലാ മാനസികാരോഗ്യ വിദഗ്ദ്ധരോടും ആവശ്യപ്പെടുകയുമുണ്ടായി.
ശാസ്ത്രീയ തെളിവുകളുടെ അംഗീകാരത്തോടെ 1993-ൽ നാഷണൽ അസോസിയേഷൻ ഓഫ് സോഷ്യൽ വർക്കേഴ്സ്, അമേരിക്കൻ സൈക്കിയാട്രിക് അസോസിയേഷന്റെയും അമേരിക്കൻ സൈക്കോളജിക്കൽ അസോസിയേഷന്റെയും അതേ നിലപാട് സ്വീകരിച്ചു.[1] 1977-ൽ ഐസിഡി -9 ൽ സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ പട്ടികപ്പെടുത്തിയ ലോകാരോഗ്യ സംഘടന, 1990 മെയ് 17 ന് 43-ാമത് ലോകാരോഗ്യ അസംബ്ലി അംഗീകരിച്ച ഐസിഡി -10 ൽ നിന്ന് സ്വവർഗ്ഗലൈംഗികതയെ നീക്കം ചെയ്തു.[2]
സ്വവർഗ ലൈംഗികതയുടെ ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണത്തിന്റെയും ക്ലിനിക്കൽ സാഹിത്യത്തിന്റെയും സമവായം തെളിയിക്കുന്നത് പ്രണയ ആകർഷണങ്ങൾ, വികാരങ്ങൾ, പെരുമാറ്റങ്ങൾ എന്നിവ മനുഷ്യ ലൈംഗികതയുടെ സാധാരണവും ഗുണപരവുമായ വൈവിധ്യങ്ങളായാണ് .[3] സ്വവർഗപ്രണയി, സ്വവർഗപ്രണയിനി അല്ലെങ്കിൽ ഉഭയവർഗപ്രണയി എന്നിവർ സാധാരണ മാനസികാരോഗ്യമുള്ളവരും സാമൂഹിക ക്രമീകരണത്തിനും അനുയോജ്യരാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വലിയ ശാസ്ത്രീയ തെളിവ് ഇപ്പോൾ നിലവിലുണ്ട്.[4]
സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികൾ സമൂഹത്തിൽ എത്രയുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തുന്നത് വിവിധ കാരണങ്ങളാൽ പ്രയാസമാണ്.[5] എങ്കിലും ചില പഠനങ്ങൾ പടിഞ്ഞാറൻ സമൂഹത്തിലെ 6% മുതൽ 13% വരെ സ്വവർഗ്ഗനുരാഗികൾ ആണെന്നാണ് കാണിക്കുന്നത്. 2006-ൽ നടത്തിയ ഒരു പഠനം WEIRD (പാശ്ചാത്യവും, വിദ്യാഭ്യാസമുള്ളതും, വ്യാവസായികവും, സമ്പന്നവും ജനാധിപത്യപരവുമായ) വികസിത രാജ്യങ്ങളിൽ ജനസംഖ്യയിലെ 20% പേർ സ്വവർഗാനുരാഗത്തോട് താല്പര്യമുള്ളവരാണെന്നാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.[6]