Albert Hendrik van Rood
Nederlands architect / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Albert Hendrik van Rood (Hilversum, 22 mei 1885 – Wassenaar, 20 september 1947) was een Nederlands architect actief in de eerste helft van de twintigste eeuw. Hij legde zich voornamelijk toe op het ontwerp van industriële gebouwen, meestal in baksteen, en wordt gezien als de meest productieve en toonaangevende industrie-architect binnen Nederland in het interbellum.
Albert Hendrik van Rood | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsinformatie | ||||
Nationaliteit | Nederland | |||
Geboortedatum | 22 mei 1885 | |||
Geboorteplaats | Hilversum | |||
Overlijdensdatum | 20 september 1947 | |||
Overlijdensplaats | Wassenaar | |||
Beroep | architect | |||
RKD-profiel | ||||
|
De belangrijkste werken uit Van Roods oeuvre zijn de ontwerpen voor een elektrische centrale te Velsen en de Centrale Helpman te Groningen. Naast ontwerpen voor de industrie maakte hij ook onder meer enkele woningontwerpen. Een mede-architect daarin was Albert Kool. Kunstenares Katinka van Rood (1913-2000) en de immunoloog Jon van Rood (1926-2017) zijn kinderen van A.H. van Rood.