AVV-VVK
leuze uit de Vlaamse Beweging / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
AVV-VVK of "Alles Voor Vlaanderen, Vlaanderen Voor Kristus" is een bekende leuze uit de Vlaamse Beweging.
In het eerste nummer van het tijdschrift De Student ondertekende seminarist Frans Drijvers uit Rotselaar in 1881 een artikel met deze woorden. Of de leuze door hem zelf of door een van de andere initiatiefnemers van De Student werd bedacht is niet duidelijk. Drijvers hield zijn medewerking aan De Student overigens lange tijd geheim om moeilijkheden met de kerkelijke overheden te vermijden. Het tijdschrift Voor het Vlaamse Studentenvolk ijverde voor de vervlaamsing van de katholieke onderwijsinstellingen.[1]
De organisatie Heldenhulde van Jozef Verduyn, Filip De Pillecyn, Cyriel Verschaeve, Frans Daels en Adiel Debeuckelaere gebruikte het letterwoord in een kruisvorm, naar een ontwerp van Joe English, op duizend grafstenen, heldenhuldezerkjes, die voor gesneuvelde Vlaamse soldaten werden gefinancierd, tegen de wens van de legerleiding die uniforme, officiƫle zerken verkoos. Die had eind augustus 1915 vastgelegd dat begraven soldaten allemaal een zwart houten kruis met witte letters moesten krijgen. Met telkens naam en voornaam, regiment, geboorteplaats en -datum en overlijdensplaats en -datum. Meer niet en alles in het Frans.[2] In 1925 werden 500 AVV-VVK kruisen verbrijzeld en gebruikt bij de aanleg van een spoorwegbedding.[3][4]