Aanrandingen op oudejaarsavond 2015
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De aanrandingen op oudejaarsavond 2015 vonden met name plaats bij het station van Keulen, waar groepen jonge mannen zich vergrepen aan een hele menigte feestende vrouwen. In veel gevallen werden de slachtoffers niet alleen betast en aangerand, maar ook beroofd en mishandeld. Ook sommige mannen werden het slachtoffer van de mishandelingen, en er werd vuurwerk naar groepen feestgangers gegooid. Ruim achthonderd mensen deden aangifte; in 381 gevallen ging het om seksueel getinte misdrijven (stand 18 januari).[3]
Aanrandingen op oudejaarsavond 2015-2016 | ||||
---|---|---|---|---|
Het stationsplein tussen de Dom van Keulen en het station, waar de meeste aanrandingen plaatsvonden | ||||
Plaats | Keulen (en andere Europese steden) | |||
Coördinaten | 50° 57′ NB, 6° 57′ OL | |||
Datum | 31 december 2015 - 1 januari 2016 | |||
Locatie | Stadscentrum | |||
Slachtoffers | 653 aangiftes van aanranding en beroving (alleen in Keulen).[1] 900 aangiftes in heel Duitsland.[2] | |||
|
Dergelijke voorvallen vonden niet alleen in Keulen, maar ook in andere Duitse en Europese steden plaats, zij het op kleinere schaal. In Duitsland werd in twaalf van de zestien Bundesländer melding gemaakt van dit soort voorvallen.[4][5] In juli 2016 werd bekend dat er in heel Duitsland 900 gevallen van aanranding waren gemeld, met een totaal van 1200 slachtoffers.[2] Buiten Duitsland ging het om steden in Finland, Zweden, Oostenrijk en Zwitserland.
Volgens ooggetuigenverslagen en politierapporten uit Keulen hadden de daders een "Noord-Afrikaans of Arabisch" uiterlijk. De hoofdcommissaris van de stad, Wolfgang Albers, sprak van Straftaten einer völlig neuen Dimension ("misdrijven van een volledig nieuwe dimensie").[6]
Opvallend was dat deze gebeurtenis niet direct door de media opgepikt werd. De Duitse politie kreeg het verwijt de situatie niet onder controle te hebben gehad. Ook was er veel kritiek op het persbericht van de politie dat op 1 januari was verschenen. Hierin was geen enkele verwijzing naar de ongeregeldheden te vinden. Daarnaast kwamen diverse Duitse media onder vuur te liggen, omdat zij pas dagen na de voorvallen naar buiten brachten wat er gebeurd was. Dit leidde tot beschuldigingen van (zelf)censuur.