Alan Stout
Amerikaans componist / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Alan Burrage Stout (Baltimore, 26 november 1932 - 1 februari 2018) was een Amerikaans componist en muziekpedagoog.
Zijn beginstudies vonden plaats aan de Johns Hopkins Universiteit en in 1954 ook aan het Peabody Conservatorium. Vervolgens vertrok hij naar Denemarken om te studeren aan de Universiteit van Kopenhagen (leergang 1954-1955), maar studeerde uiteindelijk af aan de Universiteit van Washington in 1959. Docenten waren Henry Cowell, Wallingford Riegger, John Verrall en in Denemarken Vagn Holmboe. Zijn eerste baantjes waren bibliothecaris in Seattle en later terug in Baltimore. In 1962 ging hij zelf muziek onderwijzen aan de Northwestern-universiteit (1962); vakgebieden waren muziektheorie en compositieleer. In 1971 nam hij een sabbatical. Leerlingen van hem waren: Joseph Schwantner, Augusta Read Thomas, Jared Spears, Marilyn Shrude, Maggi Payne, David Evan Thomas, Michael Twomey, Justinian Tamusuza, Frank Ferko, Michael Henry, Curtis O. B. Curtis-Smith Kirk Noreen en Reginald Bain. Hij is, net zoals Arne Oldberg was, inwoner van Evanston (Illinois). Het is daarom niet zo vreemd dat een aantal van zijn werken hun eerste uitvoering kreeg door het Chicago Symphony Orchestra. Ook het Philadelphia Orchestra en het Baltimore Symphony Orchestra speelden zijn werken. In Europa sloeg zijn werk kennelijk niet aan.
In 1971 had hij al meer dan 100 werken op zijn naam staan, maar anno 2010 had geen van zijn werken de compact disc gehaald. Naast het schrijven van muziek was hij betrokken bij het Schoenberg Instituut; De Internationale Gong Vereniging en de Internationale Percy Grainger Vereniging. Hij voltooide werken van Charles Ives, Anton Webern en diezelfde Percy Grainger.