Alfons Chorus
Nederlands psycholoog (1909-1998) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Alfons Chorus (Munstergeleen, 18 april 1909 – Warmond, 15 januari 1998) was een Nederlands psycholoog die na zijn studie aan de Roomsch Katholieke Universiteit Nijmegen succes boekte bij de bestudering en behandeling van ‘moeilijke’ kinderen (autistische en ongedurige kinderen; kinderen met een geestelijke handicap) en een referentiewerk schreef over de opvoeding (Zuigeling en Kleuter). Op een kort (1945-1947) lectoraat aan de Nijmeegse universiteit volgde zijn aanstelling in juni 1947 tot eerste hoogleraar psychologie aan de Rijksuniversiteit Leiden. Tot zijn emeritaat in 1979 leidde Chorus er honderden psychologen op in een tijd waarin de vraag naar beoefenaars van dit vak sterk toenam. Een van zijn eerste studenten, John van de Geer, zijn naaste medewerker en latere collega. Als wetenschapper hield Chorus zich vooral bezig met de persoonlijkheidspsychologie en ontwikkelingspsychologie, waarbij hij aandacht gaf aan de (auto)biografie als middel tot het verwerven van kennis over de mens. Deze ‘biografische methode’ zag Chorus als een middel om naast de opkomende kwantitatieve, empirisch-analytische aanpak van het vak een kwalitatieve, meer historisch-literaire benadering van de mens vorm te geven. Voor deze benadering vond hij geen medestanders bij vakgenoten maar kreeg hij waardering van biografen en historici. Hij had een adviespraktijk voor school- en beroepskeuze, was mede-oprichter en adviseur van de Rijks Psychologische Dienst (1949-1959), en was ook maatschappelijk actief als ‘volksopvoeder’ en in de zorg voor geestelijk gehandicapte kinderen.
Alfons Chorus | ||||
---|---|---|---|---|
Chorus in 1940 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Alphonsus Maria Josephus Chorus | |||
Geboren | 18 april 1909 Munstergeleen | |||
Overleden | 15 januari 1998 Warmond | |||
Land | Nederland | |||
Website | Website Universiteit Leiden | |||
|