Alfons Frederik van Sicilië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Alfons Frederik van Sicilië (Palermo, circa 1294 - , 1338) was een edelman uit het Koninklijk Huis Barcelona in het koninkrijk Sicilië dat deel was van de Kroon van Aragon. Hij werd ook genoemd Frederik van Athene of Frederik van Aragon.
In dienst van zijn vader Frederik II, koning van Sicilië, bestuurde hij de Aragonees-Siciliaanse kruisvaardersstaten in Griekenland. Zo was Alfons Frederik regent of vicaris-generaal (1317-1330) van het hertogdom Athene. Daarnaast was hij heer-gemaal van Negroponte of Evia (1317-1338), heer van Salona (1320-1338) en 1e hertog van Neopatria (1319-1338). Alfons Frederik hield de Venetianen en Franse kruisvaarders buiten.
Alfons Frederik werd later in zijn leven graaf van Malta en Gozo (1330-1338), twee eilanden die ook onder Aragonees-Siciliaans bestuur vielen.