Alfons IX van León
soeverein uit Koninkrijk León (1171-1230) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Alfonso IX van León (Zamora, 1171 — Villanueva de Sarria (Galicia), 24 september 1230) was koning van León van 1188 tot 1230.
Alfons IX van León | ||
---|---|---|
1171-1230 | ||
Koning van León Koning van Galicië | ||
Periode | 1188-1230 | |
Voorganger | Ferdinand II | |
Opvolger | Ferdinand III | |
Vader | Ferdinand II | |
Moeder | Urraca van Portugal |
Volgens de correcte chronologische volgorde zou deze Alfons eigenlijk nummer VIII moeten zijn, maar gewoonlijk wordt deze koning Alfons IX genoemd.[1]
Alfons was een zoon van Ferdinand II van León (1137-1188) en diens eerste echtgenote, prinses Urraca van Portugal (1151-1180). Bij de troonopvolging kwam hij in conflict met zijn pleegmoeder en zijn halfbroer omtrent de opvolgingsrechten in het koninkrijk León. Om zijn positie te verstevigen riep hij de Curia Regia, oftewel de Cortes, bijeen en vond steun bij de kerk en de adel. Dit kan in bestuurlijk opzicht de vorming van het allereerste West-Europees parlement beschouwd worden.
Zijn beide strategische huwelijken werden door Paus Innocentius III nietig verklaard, onder meer vanwege de bloedverwantschap van zijn echtgenoten:
hij trouwde eerst (1191-1197) met Theresia van Portugal (een dochter van Sancho I, een broer van zijn moeder) en daarna (1197-1204) met Berenguela van Castilië (oudste dochter van Alfons VIII van Castilië en Eleonora van Engeland, een zus van de moeder van Alfonso IX).
Nadat het huwelijk met Berenguela nietig was verklaard, richtte hij zich op de rivaliteit tussen zijn koninkrijk en dat van Castilië.
In 1214 nam Berenguela het regentschap in haar geboorterijk op zich en trad in 1217 officieel af om plaats te maken voor hun zoon Ferdinand III van Castilië (de Heilige), zodat deze Castilië kon regeren. In 1218 richtte Alfons IX, samen met zijn zoon, de Universiteit van Salamanca op. Daarna concentreerde Alfons zich op de strijd tegen de Moren. Zijn meest klinkende overwinningen behaalde hij in de Extremadura: Cáceres (1229), Mérida en Badajoz (1230).
Bij zijn dood liet hij zijn koninkrijk na aan Sancha en Dulce, dochters uit zijn eerste huwelijk, maar uiteindelijk wist Ferdinand III hen de macht te ontnemen en León met Castilië te verenigen.