Allantoïne
chemische verbinding / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Allantoïne (systematische naam: 2,5-dioxo-4-imidazolidinylureum) komt in de natuur in tarwekiemen en smeerwortel voor en is zeer geliefd in de cosmetische en farmaceutische industrie.
Snelle feiten Structuurformule en molecuulmodel, Algemeen ...
Allantoïne | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van allantoïne | ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C4H6N4O3 | |||
IUPAC-naam | (2,5-dioxoimidazolidin-4-yl)ureum | |||
Andere namen | glyoxyldiureïde, cordianine, 5-ureïdohydantoïne, allantol, allantan | |||
Molmassa | 158,12 g/mol | |||
SMILES | C1(C(=O)NC(=O)N1)NC(=O)N | |||
CAS-nummer | 97-59-6 | |||
PubChem | 204 | |||
Wikidata | Q409804 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H302 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | geen | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | kleurloos | |||
Smeltpunt | 239 °C | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Sluiten
Allantoïne zou beschadigd weefsel tot het vormen van nieuw weefsel prikkelen en de celdeling stimuleren.
Allantoïne is het eindproduct van de stofwisseling van stikstof bij sommige zoogdieren, en daarmee vergelijkbaar met ureum bij de mens. Het is een reservestof en transportstof voor stikstof bij de esdoorn.