Arbeidsovereenkomst (België)
België / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst afgesloten tussen werkgever en werknemer, en wordt gekenmerkt door de arbeidsprestaties van de werknemer (handarbeid, hoofdarbeid, cliënteel opsporen en bezoeken, huishoudelijke handenarbeid), geleverd onder het gezag van de werkgever of diens aangestelde, tegen een loon betaald door de werkgever of zelfs door een derde (extra's, fooien ...).
Een arbeidsovereenkomst kan gesloten worden voor een onbepaalde periode (wat niet wil zeggen: "voor het leven", maar "van onbepaalde duur"), voor een duidelijk omschreven werk of voor een bepaalde periode. Het is mogelijk voor eenzelfde werkgever maximaal vier overeenkomsten van elk minimaal drie maanden af te sluiten zolang de totaalduur de duur van twee jaar niet overschrijdt. Uitzonderingen zijn aan te vragen bij het Toezicht op de Sociale Wetten van de FOD Werkgelegenheid.
Buiten de vier vereiste geldigheidsvoorwaarden voor het bestaan van een arbeidsovereenkomst (bekwaamheid, toestemming, geoorloofde oorzaak en een bepaald voorwerp)[1] zijn er geen andere voorwaarden. Er wordt een schriftelijke overeenkomst opgesteld wanneer de voor de werknemer gunstigste situatie, namelijk de arbeidsovereenkomst van onbepaalde duur, in het gedrang komt.
Zowat alle bepalingen in de Arbeidsovereenkomstenwet zijn dwingend ten voordele van de werknemer: hier mag niet van worden afgeweken in een arbeidsovereenkomst.