Ausbürgerung
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Met het Duitse begrip Ausbürgerung wordt de overheidsmaatregel aangeduid waarmee een persoon zijn nationaliteit wordt ontnomen. Wanneer deze persoon geen andere nationaliteit bezit wordt hij hierdoor stateloos. Het begrip is in het Nederlandse taalgebied voornamelijk bekend geworden door de Ausbürgerung van Wolf Biermann in 1976.