Autochtoon (antropologie)
inheemse bevolking / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een autochtoon (Oudgrieks: αὐτός autós, zelf en χθών khthṓn, land, grond) is doorgaans de inheemse bevolking, in tegenstelling tot een allochtoon die permanent buiten het geboorteland woont of dat van recente voorouders.