Bamoun (taal)
taal / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Bamoun, ook wel Bamoum of Shüpamom, is een Bantoidetaal uit de Atlantische Congotalenfamilie die wordt gesproken door het Bamounvolk in Kameroen. De schattingen van het aantal sprekers gaan van 215.000 in 1982[2] tot 420.000 in 2005.[1] De taal wordt voornamelijk gesproken in de regio Ouest, met name in het departement Noun, het noordelijke deel van het departement Mifi, het gebied rond Foumban en het zuidoostelijk deel van het departement Bamboutos. Daarnaast wordt het gesproken in delen van de regio Nord-Ouest (departement Ngo-Ketunjia, Ndop-vlakte, noordelijk van het Bamendjingmeer) en in de aangrenzende gebieden van de regio Centre.[1][3]
Bamoun Shüpamom | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | Kameroen | |||
Sprekers | 420.000[1] | |||
Taalfamilie |
| |||
Alfabet | Latijnse schrift, Bamounschrift | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-3 | bax | |||
Pagina van een manuscript in Bamounschrift | ||||
|
Voor zover bekend heeft het Bamoun geen dialecten. De taal is nauw verwant aan het Bamali, Bafanji, Bambalang en Bangolan.[1]