Basilicata
Basilicata

Regio van Italië
(Details) (Details)
Coördinaten	40°30'NB, 16°30'OL
Algemeen
Oppervlakte	9992 km²
Inwoners (31 dec. 2013)	578.391 (60 inw./km²)
Hoofdstad	Potenza
ISO 3166-2	IT-77
Overig
Hoogste punt	Serra Dolcedorme: 2.267 m
Aantal gemeenten	131
Provincies	Matera, Potenza
Detailkaart
Provincies in Basilicata
Portaal    Italië

Basilicata of Lucanië is een regio in het zuiden van Italië die grenst aan Campanië in het westen, Apulië in het oosten en Calabrië in het zuiden. Het heeft een korte kuststrook aan de Tyrreense Zee en ook aan de Golf van Tarente (deel van de Ionische Zee) aan de zuidoostkant.

De oppervlakte regio neemt ongeveer een dertigste van het nationale territorium in beslag, oftewel 3,3%. Qua grootte staat de regio op de veertiende plaats. Iets meer dan 1% van de totale nationale bevolking woont in Basilicata. Na het Valle d'Aosta is Basilicata de dunstbevolkte regio van Italië.

De hoofdstad van de regio is Potenza. De regio bestaat uit twee provincies met gelijknamige hoofdsteden: Potenza en Matera.

Over het algemeen is de regio bergachtig en het hoogste punt van de zuidelijke Apennijnen is Monte Pollino (2.197 m). Monte Vulture, in de noordwestelijke hoek, is een uitgedoofde vulkaan (1.326 m). Het bergachtige terrein maakte communicatie tot aan de moderne tijd moeilijk. Basilicata was lange tijd een van de minst ontwikkelde regio's van Italië.

Geschiedenis

In de Romeinse tijd heette het district Lucania en werd het samen met het zuidelijke district Bruttii bestuurd. Het district Lucania heette zo vanwege het volk dat de naam Lucani (Lucaniërs) droeg, dat het land rond het midden van de 5e eeuw v.Chr. binnenviel, en de inheemse stammen, die bij de Grieken bekendstonden als Oenotrianen en Chonen, de bergen in het binnenland injoeg. Aan weerszijden was de kust bevolkt door sterke Griekse koloniën, die deel uitmaakten van Magna Graecia.

De Lucaniërs spraken een Oskische taal. Strabo berichtte dat zij een democratie kenden, behalve in oorlogstijd, wanneer een dictator werd gekozen uit de gewone magistraten. De weinige Oskische inscripties die uit de 4e of 3e eeuw v.Chr. zijn overgebleven, zijn in het Griekse alfabet geschreven.

In het Italiaans worden de inwoners van Basilicata nog steeds lucani genoemd.

Toponymie

Er wordt voor het eerst gewag gemaakt van de term Basilicata rond de 10e eeuw. De naam zou van het Oudgriekse βασιλικός (basilikos) komen. Zo werden namelijk de toenmalige Byzantijnse bestuurders genoemd. In het Oudgrieks betekent basilikos 'koninklijk', 'van de koning' zeggen en is afgeleid van βασιλεύς (basileus), 'koning'. Een andere hypothese wil dat de term van de basiliek van Acerenza afgeleid is, wier bisschop jurisdictie over het territorium had. Die naam komt voor het eerst voor in de catalogus der Normandische baronnen van 1154. Een minder bevestigde hypothese wil dat de oorsprong zou te vinden zijn in de naam van keizer Basilius II van Byzantium.

Economie

De economie van Basilicata is vooral op de landbouw gebaseerd. In de regio wordt veel maïs, tarwe, gerst en haver verbouwd, het is de graanschuur van Italië. Ook de fruitteelt is goed ontwikkeld met pruimen, perziken, peren, kiwi's en citrusvruchten. In de berglanden wordt veel veeteelt bedreven. Het gaat hier vooral om schapen, varkens, en geiten en in mindere mate rundvee. Nabij de hoofdstad Potenza is wat chemische industrie gevestigd, het dal van de rivier de Basento heeft zich meer op de textiel gericht. De voedingsmiddelenindustrie is sterker vertegenwoordigd in Basilicata. De visserij is langs de Ionische en Tyrreense kust redelijk ontwikkeld. Het toerisme aan de kuststroken komt langzaam op gang, de belangrijkste badplaatsen zijn Lido di Metaponto en Maratea.

Bezienswaardigheden

Basilicata is nog weinig door de toerist ontdekt. Matera met haar Sassi geldt als bezienswaardig. Hiernaast telt het gebied een aantal karakteristieke kleinere plaatsen zoals Pisticci, Melfi, Ferrandina en het verlaten Craco. Nabij de Ionische kust, met zandstranden, ligt het archeologische park van Metaponto met ruïnes van een Griekse tempel uit de 7e eeuw v.Chr. De Tyrreense kust is rotsachtig, hier ligt Maratea met haar kleine stranden en jachthaven. Belangrijk voor het toerisme zijn het gebergte van de Pollino en de Lucanische Dolomieten.

Provincies en belangrijke steden

Galerij