Beau Brummell (film)
film van Metro-Goldwyn-Mayer / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Beau Brummell (film) is een Amerikaanse film uit 1954 van Curtis Bernhardt met in de hoofdrollen Stewart Granger, Elizabeth Taylor en Peter Ustinov.
Beau Brummell | ||||
---|---|---|---|---|
Regie | Curtis Bernhardt | |||
Producent | Sam Zimbalist | |||
Scenario | Karl Tunberg | |||
Hoofdrollen | Stewart Granger Elizabeth Taylor Peter Ustinov | |||
Muziek | Richard Addinsell Miklós Rózsa | |||
Montage | Frank Clarke | |||
Cinematografie | Oswald Morris | |||
Distributie | Metro-Goldwyn-Mayer | |||
Première | 1 oktober 1954 | |||
Genre | Biografie | |||
Speelduur | 113 minuten | |||
Taal | Engels | |||
Land | Verenigde Staten | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
De film is gebaseerd op het leven van George Bryan "Beau" Brummell, een ex-militair en dandy die bevriend was met de prins van Wales ten tijde van de regering van koning George III van Engeland. Het scenario voor de film is losjes gebaseerd op het toneelstuk Beau Brummell van Clyde Fitch uit 1889 en de gelijknamige stomme film uit 1924.
"Beau Brummell" deed het goed in de bioscopen, maar de kritieken waren minder positief over de film. Ook koningin Elizabeth II, die de film zag in een speciale vertoning tijdens de Royal Command performance in november 1954, had veel kritiek. Ze vond het maar niets dat haar voorvader koning George III werd uitgebeeld als een krankzinnige.
Om te voorkomen dat de film uit de Amerikaanse bioscopen zou worden verbannen, hielden de makers al rekening met de beruchte zelfcensuur van Hollywood (de production of Hays code). Om alle geruchten rond de vermeende homoseksualiteit van Brummell de kop in te drukken werd speciaal het personage Lady Patricia Belham in de film geschreven.