Belangrijkste mijnsites van Wallonië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De belangrijkste mijnsites van Wallonië zijn door de Commissie voor het Werelderfgoed van de UNESCO[1] in 2012 erkend als cultureel werelderfgoed. De vier locaties vormen samen de Waalse Steenkolenbekkens of Zuiderbekkens en waren belangrijke ontginningsplaatsen van steenkool in de Waalse bekkens en hebben hun oorspronkelijke staat in hoge mate behouden. Zij worden beschouwd als de best bewaarde 19de- en 20ste-eeuwse steenkoolmijnsites van het land.[2] Het Waalse steenkoolbekken wordt ook erkend omwille van het feit dat het een van de oudste en meest emblematische is van de industriële revolutie in Europa.[3] De locaties bevatten niet enkel talrijke technische en industriële artefacten, maar geven ook een beeld van de industriële architectuur van de mijnen en de utopische architectuur van de vroege industriële periode in Europa[2], met mijnwerkerswoningen, de hierbij toegepaste stedenbouwkundige planning, en de sociale en menselijke waarden die een rol speelden in de geschiedenis, met onder andere bijzondere aandacht voor de mijnramp van Marcinelle van 1956.
Belangrijkste mijnsites van Wallonië | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Een beeld bij de mijn van Bois du Cazier | ||
Land | België | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | ii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 1344 | |
Inschrijving | 2012 (36e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
De vier locaties die deel uitmaken van het werelderfgoed zijn:
- Le Grand-Hornu (nabij Bergen): een steenkoolmijn en een mijndorp ontworpen door de architect Bruno Renard in de eerste helft van de 19e eeuw
- Le Bois du Cazier (nabij Charleroi): de grote mijnen, gekend van de mijnramp van Marcinelle, de grootste Belgische mijnramp
- Bois-du-Luc (nabij La Louvière): een locatie waar niet enkel de mijn, maar ook het aangrenzende mijndorp, gebouwd tussen 1838 en 1909, intact bewaard is gebleven en is gerestaureerd. Bois-du-Luc omvat ook een van de oudste Europese mijnen van het einde van de 17e eeuw.
- De steenkoolmijn van Blegny (nabij Wezet en Luik) die ook ondergronds te bezoeken is.
Le Grand-Hornu Bois du Cazier Bois-du-Luc Blegny-Mine