Bishnoïsme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het bishnoïsme is een hindoeïstische stroming, gestoeld op de leringen van goeroe Jambheshwar (1451–1536). De volgelingen streven naar leven in eenheid met de natuur. De meesten leven in geloofsgemeenschappen in de Tharwoestijn en de noordelijke staten van India. Bishnois hebben verschillende pelgrimplaatsen. Hun heiligste plaats is Muktidhâm mukâm-nokha, een heiligdom voor Jambheshwar in het dorp Mukam, in het district Bikaner van Rajasthan.[1]
De term bishnoi is afgeleid van vishnoi (volgers van Vishnoe). Deze naam wordt ook wel gebruikt, maar de leden van de stroming geven de voorkeur aan hun eigen spelling. Een alternatieve benaming is Prahladapanthi, daar de bishnois ook de hindoegod Prahlada aanbidden.[2]