Bouwwerkinformatiemodel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een bouwwerkinformatiemodel, in het Engels building information model, beter bekend bij de afkorting BIM, is een digitaal model van een bestaande en/of geplande constructie, opgebouwd uit objecten waaraan informatie is gekoppeld. Zo kan naast de geometrie en positie van bijvoorbeeld een wand in een dergelijk model ook informatie worden toegevoegd zoals het te gebruiken bouwmateriaal (metselwerk of gewapend beton), kosten, de afmetingen van een sparing ten behoeve van een raamkozijn en het verloop van leidingwerk. De objectgeoriënteerde informatie kan gekoppeld worden aan meerdere zaken zoals fasering, functies, benodigde constructieve sterkte, specifieke aansluiting op omringende objecten, enzovoort.
De afdelingen binnen ingenieursbureaus die gespecialiseerd waren in het bouwen van schaalmodellen zijn in de loop van tijd verdwenen; de behoefte om het signaleren van fouten en het nemen van cruciale beslissingen zo veel mogelijk naar de eerste fasen van een project te halen is blijven bestaan. Faalkosten - kosten door verkeerde beslissingen of bouwfouten - maken 5 tot 13% uit van de omzet van de bouwsector. Om dit te reduceren is een zo compleet mogelijk in- en overzicht van de te bouwen constructie nodig. Een bouwwerkinformatiemodel kan hierbij behulpzaam zijn.
In verband met de introductie van prestatieovereenkomsten en de UAV-GC[1] wordt het steeds belangrijker om niet alleen het gebouw te ontwerpen en maken, maar ook het beheer en onderhoud voor een periode van tien of twintig jaar mee te nemen in het ontwerp, de materialisatie en de bouw.