Brief aan de Hebreeën
bijbelboek / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Brief aan de Hebreeën (vaak kortweg Hebreeën genoemd) is een van de boeken in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het Bijbelboek telt in de indeling van Robert Etienne 13 hoofdstukken en werd geschreven in het Koinè-Grieks. In feite is het geen brief, maar een "homilie op de wijze van een synagogale voordracht".[1] De brief bevat veel verwijzingen naar de Hebreeuwse Bijbel en wordt weleens beschouwd als een leerstellig aanhangsel aan de Brief van Paulus aan de Romeinen en de Brief van Paulus aan de Galaten, als een soort commentaar op het oudtestamentische boek Leviticus met zijn vele religieuze joodse voorschriften en aanbidding in de tempel in Jeruzalem. De vele referenties aan de tempeldienst suggereren dat het zou kunnen zijn geschreven vóór de verwoesting van de tempel door de Romeinen in het jaar 70. Ze leveren daar geen sluitend bewijs voor, want de val van Jeruzalem aan het eind van de Joodse oorlog staat niet in de Bijbel beschreven.
Hebreeën | ||
---|---|---|
Papyrus 13 (ca. 225–250) bevat veel fragmenten van Hebreeën. Het werd gevonden in Oxyrhynchus. | ||
Auteur | onbekend, binnen christelijke traditie wisselend toegeschreven aan Paulus | |
Tijd | ca. 65 – 70 | |
Taal | Grieks | |
Hoofdstukken | 13 | |
Vorige boek | Filemon | |
Volgende boek | Jakobus (bij Luther 1 Petrus) |