Bundel van Haidinger
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De bundel van Haidinger is een entoptisch fenomeen ontdekt in 1846 door de Oostenrijkse natuurkundige Wilhelm Karl Ritter von Haidinger.
Over het algemeen zegt men dat het menselijke oog niet in staat is de polarisatierichting van het licht waar te nemen. Anders is dat met bijen, die zich oriƫnteren op de richting van de zon, en die zelfs bij een gedeeltelijk bewolkte lucht kunnen vaststellen waar de zon staat, doordat het licht van de onbewolkte hemel enigszins gepolariseerd is.
Onder bepaalde omstandigheden kan de mens de polarisatie echter wel waarnemen. Men ziet dan een figuurtje dat vaag geel en blauw is. Men zou het kunnen beschrijven als een gele en een blauwe halter die kruiselings op elkaar zijn gelegd. De polarisatie is in de richting van de blauwe halter. Dit figuurtje heet de bundel van Haidinger.