Caledones
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Caledones (Grieks: Καληδώνες), of Caledonische Confederatie, is een naam die historici gegeven hebben aan een groep inheemse volkeren die in het gebied dat nu Schotland is leefden tijdens de Britse ijzertijd en tijdens de Romeinse periode in Brittannië. De Romeinen noemden het gebied Caledonia en noemden de inwoners eerst Britten, maar later duidden de Romeinen hen aan als Picten. De Caledones waren vijanden van het Romeinse Rijk, die Brittannië voor een groot deel bezetten en het Britannia noemden.
De term Caledones is waarschijnlijk afkomstig uit het Keltisch Brits. Caled, gehard, met het Keltische ‘geweldig’ achtervoegsel, waardoor je zoiets als caledonos krijgt, betekent dan geweldig, geharde persoon, en Caledoni betekent dan Geweldig, gehard volk. Maar Caledones kan ook zijn afgeleid van het Brits-Keltische Calet-donia, wat hetzelfde betekent. Een alternatief is dat het uit het Goidelisch komt, van het woord coille, bos, waardoor Caledones dus zoiets zou betekenen als volk van het bos. De Caledones bouwden heuvelforten en leefden als boeren van het land, zoals vele Keltische stammen in Engeland. Ze versloegen de Romeinen een aantal keer, net zoals de Romeinen de Caledones ook een aantal keer versloegen. De Romeinen bezetten Caledonia nooit volledig, hoewel ze het wel enkele keren geprobeerd hebben. Alle verdere informatie die we hebben over de Caledones komt van hun Romeinse vijand, waardoor het vinden van onpartijdige informatie misschien een obstakel vormt.