Carbide
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een carbide is een chemische verbinding van koolstof met een element met kleinere of gelijke elektronegativiteit.
Carbiden zijn alle erg hard en sterke oxidatoren:
- wolfraamcarbide (WC)
- siliciumcarbide (SiC)
- cementiet (Fe3C)
- calciumcarbide (CaC2)
Deze laatste wordt veel gebruikt bij onder andere carbidschieten. Als calciumcarbide namelijk in aanraking komt met water, ontstaat het explosieve gas acetyleen volgens de volgende reactie:
CaC2 + 2H2O → Ca(OH)2 + C2H2