Circulatiepomp
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een circulatiepomp of circulator wordt gebruikt in centrale verwarmings- of koelsystemen, het is een centrifugaalpomp die zorgt voor het transport van het warmtedragend medium door de installatie. In cv-installaties zal de pomp het water via een leidingstelsel laten circuleren door de ketel en radiatoren, de opgewekte warmte in de ketel wordt hierbij door de radiatoren afgestaan aan te verwarmen vertrekken.
In het verleden werden cv-installaties zodanig geconstrueerd dat de circulatie van het water door de installatie op natuurlijke wijze kon geschieden. Dit berust op het principe van de thermosifon; warm water is minder dicht (lichter) dan koud water, waardoor er bij het opwarmen een circulatie ontstaat. Een nadeel van zo een installatie was, dat men met grote pijpdiameters moest werken die, om voldoende kracht te ontwikkelen, veel waterinhoud hadden, waardoor zo een systeem regel-technisch traag werkte. Deze kracht is nodig om alle weerstand van leidingen, fittingen en radiatoren in een installatie te overwinnen en zo een circulatie tot stand te brengen. Verder was de plaats van de ketel gebonden aan een kelder.
Met de komst van de circulatiepomp zijn de diverse maatregelen om voldoende circulatiekracht op te wekken zoals hiervoor omschreven komen te vervallen. De circulatiepomp biedt de mogelijkheid met veel kleinere pijpdiameters te werken. Verder is de plaats van de ketel niet langer gebonden aan de kelder, deze kan nu op elke gewenste plaats worden geïnstalleerd. De voordelen ten opzichte van natuurlijke circulatie zijn onder andere de kleinere waterinhoud van de leidingen en daardoor een kleinere waterinhoud van de totale installatie. Als gevolg van de gedwongen circulatie is een betere warmteregeling mogelijk geworden.