Connectionisme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Connectionisme is een benadering binnen terreinen als kunstmatige intelligentie, cognitieve psychologie/cognitieve science en neurowetenschap. Deze benadering tracht mentale of gedragsverschijnselen te modelleren als emergente eigenschappen van netwerken van elementaire eenheden. Deze eenheden kunnen op verschillende manieren aan elkaar gekoppeld worden, waardoor zij uiteenlopende taken kunnen vervullen. De netwerken vertonen een zekere mate van activatie. Activatie kan zich in een onderdeel van een netwerk voordoen en zich bijvoorbeeld verspreiden over het gehele netwerk. Connectionisme is eigenlijk een nieuwe vorm van associationisme: het verklaren van het ontstaan van complexe structuren door verbindingen tussen meer elementaire structuren.