Covenanters
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De covenanters waren een Schots presbyteriaanse beweging, die in de 17e eeuw een belangrijke rol in de geschiedenis van Schotland, en in mindere mate in die van Engeland en Ierland heeft gespeeld.
De naam stamt van de term covenant naar het verbond dat door de Israëlieten in het Oude Testament wordt gezworen. Er waren twee belangrijke convenanten in de Schotse geschiedenis, de National Covenant van 1638 en de Solemn League and Covenant in 1643, het laatste was een verdrag tussen Schotland (de Kerk van Schotland) en het Lange Parlement van Engeland. Presbyteriaanse denominaties laten hun geschiedenis vaak met de covenanters beginnen. Zij gebruiken vaak de naam en houden zowel in Schotland als internationaal aan de ideeën en tradities van de covenanters vast.
In Britse epicopaalse kringen werden, en worden, de covenanters ook wel Calvinist Wild Men genoemd, om de zogenaamde 'calvinistische opstandelingen' in Groot-Brittannië in de 17e eeuw mee aan te duiden. Men doelde dan op de calvinistische parlementariërs en radicalen in Engeland en Schotland en hun aanhang die oppositie voerden tegen de zeer totalitair ingestelde koning Karel I. Men zag deze 'Calvinist Wild Men' als een groep die de status quo op politiek en theologisch gebied in Engeland en Schotland bedreigde.