Kees Staf
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kees Staf
| ||||
---|---|---|---|---|
Kees Staf in 1950
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Cornelis (Kees) Staf | |||
Geboren | Ede, 23 april 1905 | |||
Overleden | Arnhem, 10 september 1973 | |||
Partij | CHU | |||
|
Cornelis (Kees) Staf (Ede, 23 april 1905 – Arnhem, 10 september 1973) was een CHU-minister op de twee defensie-departementen in de jaren vijftig. Hij was eerder president-directeur van de Heidemij en topambtenaar op het ministerie van Landbouw. In 1951 werd hij voor de CHU minister van Oorlog en van Marine in de vier opeenvolgende kabinetten Drees I (1951-1952), Drees II (1952-1956), Drees III (1956-1958) en Beel II (1958-1959). Hij reorganiseerde de Nederlandse strijdkrachten, onder meer vanwege de Nederlandse deelname aan de NAVO. Hij speelde bij enkele kabinetsformaties een bemiddelende rol.
Staf was als collaborateur met de bezetter niet geheel onomstreden vanwege zijn betrokkenheid bij de uitzending van Nederlandse boeren naar Oost-Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog.[1] Loe de Jong geeft een goed gedocumenteerde beschrijving van deze kwestie. Hij is kritisch over Stafs medewerking aan de uitzending van boeren naar het bezette Rusland: 'Niet-NSB'ers als (...) Staf raakten met wat zij aanvankelijk trachtten te bereiken, spoedig even geïsoleerd als Mussert (...)'.[2] De Jongs visie wordt door J.M.G. van der Poel betwist in het Biografisch Woordenboek van Nederland.[3]
In 1941 heeft Staf als toenmalig directeur van de Heidemaatschappij studenten uit Wageningen opgeroepen de loyaliteitsverklaring aan de Duitse bezetter te tekenen. De Heidemaatschappij was als toezichthouder op de joodse werkkampen verantwoordelijk voor de slechte voedselvoorziening voor de grondwerkers in die kampen.[bron?]
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.