De deuren der waarneming
werk van Aldous Huxley / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De deuren der waarneming (originele Engelse titel: The Doors of Perception) is een boek van Aldous Huxley waarin hij ervaringen met mescaline beschrijft. Mescaline is het hoofdbestanddeel van de psychedelische peyote-cactus, die al duizenden jaren lang wordt gebruikt bij de religieuze ceremonieën van de Amerikaanse indianen.[1]
De deuren der waarneming | ||||
---|---|---|---|---|
Oorspronkelijke titel | The Doors of Perception | |||
Auteur(s) | Aldous Huxley | |||
Land | Engeland | |||
Onderwerp | Filosofie | |||
Genre | Non-fictie | |||
Uitgever | Chatto & Windus (GB) Harper & Row (VS) Uitgeverij Contact (Ned.) | |||
Uitgegeven | 1954 | |||
|
De titel is afkomstig van William Blakes gedicht The Marriage of Heaven and Hell (Het Huwelijk van Hemel en Hel).
"Als de deuren der waarneming werden gereinigd, zou alles zich aan de mens vertonen zoals het is, oneindig. Want de mens heeft zichzelf zolang opgesloten, totdat hij alle dingen ziet door de smalle spleten van zijn spelonk."
Het boek heeft de vorm van Huxleys herinneringen aan een mescaline-trip, die een hele middag bestreek. Huxley roept de door hem ervaren inzichten weer op, die uiteenlopen van 'zuiver esthetisch' tot 'sacramenteel'. Hij verwerkt daarin ook latere beschouwingen over de ervaring en de betekenis daarvan voor kunst en religie.