De familie Doorzon
stripreeks / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De familie Doorzon is een Nederlandse humoristische strip van Gerrit de Jager en Wim Stevenhagen, bekend als het duo Prutswerk. Vanaf 1983 maakte Gerrit de Jager de strip alleen. Gerrit de Jager en Wim Stevenhagen zijn samen met een aantal andere tekenaars verantwoordelijk voor de grote populariteit van Nederlandse humoristische strips in de jaren 80 van de vorige eeuw. Andere bekende humoristische striptekenaars uit dezelfde tijdsperiode zijn bijvoorbeeld Eric Schreurs (o.a. Joop Klepzeiker), Hein de Kort (o.a. Dirk & Desiree en Pardon Lul) en het duo Hanco Kolk en Peter de Wit (o.a. Gilles de Geus).
De familie Doorzon | ||||
---|---|---|---|---|
Land van oorsprong | Nederland | |||
Oorspronkelijke taal | Nederlands | |||
Genre | humoristische strip, gagstrip, politieke strip, satirische strip | |||
Creatieteam | ||||
Bedenker(s) | Gerrit de Jager, Wim Stevenhagen | |||
Schrijver(s) | Gerrit de Jager, Wim Stevenhagen | |||
Tekenaar(s) | Gerrit de Jager, Wim Stevenhagen | |||
Publicatie | ||||
Syndicatie | Prutswerk / Van Wulften | |||
Uitgever | Het Spectrum, Espee, SP, Oberon, Big Balloon, Uitgeverij M, Standaard Uitgeverij | |||
Publicatiemedia | Stripboeken, Nieuwe Revu | |||
Huidige status | geëindigd | |||
Eerste publicatie | 1979 | |||
Laatste publicatie | maart 2010 | |||
Opgevolgd door | John | |||
|
De strip verscheen onder andere in Het Parool en in Nieuwe Revu. Er zijn 31 albums en een aantal bijzondere uitgaven (waaronder een aantal vakantieboeken) verschenen. Eind jaren 80, begin jaren 90 zat de stripreeks op het hoogtepunt van haar roem.
De familie Doorzon is de zogenaamde hoeksteen van de samenleving. In de stripreeks worden veel maatschappelijke thema's humoristisch op de hak genomen. Vaak terugkerende thema's zijn veelal gekoppeld aan bepaalde kenmerken van de hoofdpersonages, zoals vreemd willen gaan en porno (vader John), vreemdgaan en feminisme (moeder Mieke), vreemdgaan en losbandigheid (dochter Doortje), homoseksualiteit (zoon Tonnie), criminaliteit (zoon Ronnie D.), rassendiscriminatie (de broers Arie en Kees), travestie (Barman Tinus), zwartwerken (Firma Biereco), zweverigheid ('goog' Emiel) en de muziekindustrie (Toon Ladder).
Door allerlei maatschappelijke ontwikkelingen raken boeken - en vooral strips - langzaam uit de gratie bij de jongere generaties en dat geldt ook voor de familie Doorzon. Na enkele pogingen de strip een andere vorm te geven, zette Revu begin maart 2010 de reeks stop.
Meest controversiële aflevering van De familie Doorzon was ongetwijfeld een aflevering voor een speciale WAO-actiekrant van de vakbonden in 1991. Daarin wordt politicus Ruud Lubbers afgekeurd als premier vanwege het syndroom van Gilles de la Tourette. Lubbers krijgt vervolgens een baan als chauffeur van de toenmalige minister van Sociale Zaken, waarbij hij ongestraft de minister elke rit helemaal stijf mag schelden. Hoewel de patiëntenvereniging de ophef erg overdreven vond, heeft overleg tussen die vereniging en Gerrit de Jager nog tot een opmerkelijk initiatief geleid, namelijk een mini-stripalbum van 'Roel en zijn Beestenboel', speciaal voor jeugdige patiënten met het Gilles de la Tourette-syndroom. Deze strip is uiteindelijk zelfs integraal overgenomen in een Duits wetenschappelijk boek over dit syndroom.
De strip heeft ook twee spin-offs genaamd Sneek.[1] en Toon Ladder. Voordat het Duo Prutswerk bekend werd met de familie Doorzon, waren zij verantwoordelijk voor o.a. de stripreeks Roel en zijn Beestenboel en Prut Pruts. Gerrit de Jager was daarnaast ook de auteur van Liefde en Geluk, waarin Jaap zijn eeuwige liefde Greet maar niet kan veroveren. In deze strips worden de eerste contouren van de familie Doorzon al zichtbaar.