De grootinquisiteur van Sevilla
literair werk van Fjodor Dostojevski / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De grootinquisiteur van Sevilla (Russisch: Великий инквизитор, Veliki inkvisitor) (deel II, boek 5, hoofdstuk 5; II-5.5) is een bekend hoofdstuk uit het boek De gebroeders Karamazov van de Russische schrijver Fjodor Dostojevski uit 1879-1880. In een lange monoloog verdedigde de grootinquisiteur van Sevilla tegenover Jezus Christus het idee dat enkel de principes van de duivel leiden naar de universele eenwording van de mensheid: Geef de mens brood, beheers zijn geweten en heers over de wereld. Jezus beperkte zich tot een kleine groep van uitverkorenen; de katholieke kerk echter heeft zijn werk verbeterd en richt zich al eeuwen tot alle mensen. De kerk heerst over de wereld in naam van God, maar met de principes van de duivel. Jezus maakte de fout om een te hoge dunk van de mens te hebben.