Deuteronomistische geschiedenis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Deuteronomistische geschiedenis (afgekort DH (Engelstalig vakgebied) of DtrG (Duitstalig vakgebied)) is de in de Bijbelwetenschap gebruikelijke aanduiding voor een werk dat wordt gekenmerkt door een op het boek Deuteronomium gebaseerde taal en theologie en omvat (delen van) Deuteronomium en de gehele Bijbelboeken Jozua, Rechters, 1 en 2 Samuel en 1 en 2 Koningen. Het werk beschrijft de geschiedenis van de Israëlieten vanaf de laatste periode van het dolen in de Sinaïwoestijn en de verovering van het Beloofde Land tot en met het einde van de periode van de koningen.
* | Inclusief het grootste deel van Leviticus |
† | Inclusief het grootste deel van Deuteronomium |
‡ | "Deuteronomistische geschiedenis": Jozua, Rechters, 1 & 2 Samuel, 1 & 2 Koningen |
De deuteronomistische geschiedenis was het resultaat van een redactieproces dat eindigde in de 6e eeuw v.Chr. Het doel van deze geschiedenis is de ondergang van het Koninkrijk Israël en later van het Koninkrijk Juda etiologisch te verklaren. In de kern was deze ondergang een straf van God, omdat de Israëlieten zich niet aan het verbond met Hem hadden gehouden.