Dietrich Boschung
kunsthistoricus uit Zwitserland / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Dietrich Boschung (25 januari 1956) is een Zwitsers archeoloog.
Boschung promoveerde in 1983 aan de universiteit van Bern (bij Hans Jucker) met een werk over de grafaltaren afkomstig uit de necropolen van Rome. In de periode 1983-84 was hij universitair medewerker te Bern. Van 1984 tot 1993 werkte hij in München als universitair medewerker (bij Prof. Dr. Paul Zanker). In 1989 verbond hij zich ook aan de Ludwig-Maximilians-universiteit van München. Daarnaast doceerde hij aan de Universiteit Augsburg en de universiteit van Marburg. Vanaf 1993/94 was hij directeur van de Forschungsarchivs für Antike Plastik van het archeologische instituut van de universiteit van Keulen, tot hij in 1995 werd benoemd tot (C3) professor klassieke archeologie aan de universiteit van Regensburg. In 1996 werd hij (C3) professor klassieke archeologie aan de universiteit van Keulen als opvolger van Henning Wrede. In zijn colleges en onderzoek behandelt Boschung zijn vak breed. Zijn voornaamste onderzoeksgebieden zijn de antieke grafkunst, de antieke portretkunst en het Nachleben van de oudheid.