Diftar
Systeem voor het gedifferentieerd belasten van afval / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Diftar (gedifferentieerde tarieven) is een Nederlands systeem voor de inzameling van afval waarbij per huishouden of rechtspersoon geregistreerd wordt hoeveel en wat voor soort afval wordt aangeboden: hoe meer restafval en ander slecht herbruikbaar afval een burger aanbiedt, hoe hoger de afvalstoffenheffing zal zijn. Omgekeerd levert het beter aanbieden van minder afval een lagere variabele afvalstoffenheffing op, het vastrecht blijft echter hetzelfde. Diftar is een vorm van bronscheiding: het afval wordt gescheiden voordat het wordt aangeboden. In sommige Belgische gemeenten wordt dit systeem ook toegepast.
Kenmerkend voor het diftarsysteem is dus een financiële prikkel die burgers stimuleert om afval gescheiden aan te bieden en het lagere aanbod van restafval zou het systeem voor de gemeente aantrekkelijk maken. Diftar bevat echter ook een financiële prikkel om afval te dumpen om zo afvalstoffenheffing te ontwijken. Door diftar kan de hoeveelheid in de openbare ruimte gedumpt afval toe nemen.[1]
In Nederland is het aantal gemeenten dat diftar hanteert in het begin van de 21ste eeuw aanzienlijk toegenomen. In 2003 was dit nog 27% van het aantal gemeenten, in 2020 was dit 48%.[2][3] Een alternatief voor diftar, en bronscheiding in het algemeen, is nascheiding.