Digitale economie
economisch systeem gebaseerd op digitale computertechniek / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een digitale economie is een economisch systeem dat gebaseerd is op digitale computertechniek, maar in de praktijk wordt gebruikt als term voor zakendoen via online markten via het wereldwijde web. Het is nauw verwant met de term nieuwe economie.
De digitale economie wordt ook wel interneteconomie genoemd en raakt steeds meer verweven met de traditionele economie, waardoor grenzen vervagen. Dit type economie is sterk gebaseerd op online verbondenheid van mensen en organisaties door middel van machines en technologie.
De term werd voor het eerst genoemd door een Japanse hoogleraar, tijdens de Japanse recessie in de jaren 90 van de twintigste eeuw. Ook werd de term korte tijd later genoemd en beschreven in Don Tapscotts boek The Digital Economy: Promise and Peril in the Age of Networked Intelligence. Het boek was een van de eerste die liet zien hoe het internet de manier waarop zaken worden gedaan kan veranderen.
De digitale economie wordt ondersteund door informatietechnologie (ICT) om de productiviteit te verhogen. De digitale transformatie van de economie ondermijnt conventionele opvattingen over hoe bedrijven zijn gestructureerd, hoe consumenten diensten, informatie en goederen verkrijgen en hoe landen zich moeten aanpassen aan nieuwe wet- en regelgeving.