Duitse en Oostenrijkse theaterpraktijk in de Nieuwste Tijd
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het merendeel van de 18e-eeuwse theatergebouwen werd in barokke stijl opgetrokken. In de 19e eeuw waren dit eerder eclectische stijlen, hoewel vaak gebaseerd op de barok en het classicisme (neoclassicisme). De interieurs waren vaak weelderig versierd met fresco's en afbeeldingen van beroemde acteurs, zoals in het Burgtheater. Voor de zitjes werd vaak gekozen voor rode tot bordeaux gekleurde stof, zowel op het benedenvlak (echter niet voor de goedkoopste plaatsen) als voor de bekleding van de aparte loges. Aan het opeenstapelen van zulke aparte loges kwam langzamerhand een einde na de bouw van het Bayreuth Festspielhaus in 1876, waar men weer voor de vorm van een klassiek amfitheater koos, hetgeen de zichtbaarheid voor alle toeschouwers bevorderde.