Dunkelflaute
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Met ‘dunkelflaute’ wordt in de energiesector een periode aangeduid waarin weinig tot geen energie kan worden opgewekt door middel van wind en zonlicht, wegens gelijktijdig optredende duisternis en windstilte. Dunkelflaute is een van oorsprong Duitse term, waarin de woorden ‘Dunkelheit’ (duisternis) en ‘Flaute’ (weinig wind) worden samengevoegd. Het KNMI spreekt ook van een ‘energieflauwte’.[1] Perioden van dunkelflaute vormen een probleem bij energie-infrastructuren waarin een aanzienlijk deel van de elektriciteit wordt opgewekt door middel van wind en zonlicht. In het kader van de energietransitie, waarbij wordt ingezet op windmolens en zonnepanelen als vervangers van conventionele energiecentrales, wordt gezocht naar geschikte oplossingen om de leveringszekerheid tijdens een dunkelflaute te waarborgen.