Eduard Meijers
Nederlands rechtsgeleerde, ontwerper Nieuw Burgerlijk Wetboek (1880-1954) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Eduard Maurits Meijers (Den Helder, 10 januari 1880 – Leiden, 25 juni 1954) was een van de belangrijkste Nederlandse rechtsgeleerden van de twintigste eeuw. Zijn werk omvatte het gehele privaatrecht, maar hij verrichte ook belangrijk werk op het gebied van de rechtsgeschiedenis. Meijers was voortrekker van de codificatie van internationaal privaatrecht en ontwikkelaar van enkele basisbeginselen daarvan, en grondlegger van het huidige (nieuwe) Burgerlijk Wetboek. Zijn denken, doceren en werken hebben het Nederlands recht in grote mate mede gevormd, zijn zowel principiële en systematische, als pragmatische manier van denken zijn nog steeds van belang.
Eduard Meijers | ||||
---|---|---|---|---|
Meijers (Leiden, 1917) | ||||
Persoonlijke gegevens | ||||
Volledige naam | Eduard Maurits Meijers | |||
Geboren | Den Helder, 10 januari 1880 | |||
Overleden | Leiden, 25 juni 1954 | |||
Nationaliteit | Nederlands | |||
Werkzaamheden | ||||
Vakgebied | Burgerlijk recht en rechtsgeschiedenis | |||
Universiteit | Universiteit Leiden | |||
Proefschrift | Dogmatische rechtswetenschap (1903) | |||
Promotor | J.F. Houwing | |||
Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar | |||
Promovendi | P.A.J. Losecaat Vermeer, G. de Grooth, R.P. Cleveringa, Ch.J.J.M. Petit, G.E. Langemeijer, J.H. Beekhuis, Ph.A.N. Houwing, P. verLoren van Themaat, J. Drion | |||
Bekende werken | Memorialen van het Hof (den Raad) van Holland, Zeeland en West-Friesland (1929) De algemene begrippen van het burgerlijk recht (1948) | |||
Bekend van | Grondlegger van het Nieuw Burgerlijk Wetboek | |||
Functies | ||||
1926–1927 | Rector magnificus van de Universiteit Leiden | |||
Website | ||||
Dbnl-profiel | ||||
|
Meijers was van 1910 tot zijn emeritaat in 1950 hoogleraar burgerlijk recht aan de Universiteit Leiden. In 1940 werd hij door de Duitse bezetter ontslagen vanwege zijn joodse achtergrond; de protestrede die zijn leerling R.P. Cleveringa hiertegen hield leidde tot de sluiting van de universiteit door de bezetter. Meijers overleefde de oorlog en werd in 1947 benoemd tot regeringscommissaris voor het Nieuw Burgerlijk Wetboek, wat hij tot zijn overlijden in 1954 zou blijven.