Eenvoudige machine
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een eenvoudige machine in de fysica is een mechanisch apparaat, dat slechts de toepassing van een enkele kracht vereist om te werken.
Een werking vindt plaats wanneer een kracht wordt toegepast die resulteert in beweging over een bepaalde afstand. De arbeid die verricht wordt is het product van de kracht en de afstand. De hoeveelheid arbeid die vereist is om een bepaald doel te bereiken is constant, hoewel de kracht die vereist is om dit te doen gereduceerd kan worden als de verminderde kracht wordt toegepast over een langere afstand. De verhouding tussen de twee is het mechanisch voordeel.