Elektrochemische dubbellaag
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De elektrochemische dubbellaag of EDL (Engels: electrical double layer) is een fysisch-chemisch verschijnsel dat optreedt rond oppervlakken die in contact staan met een vloeistof waarin ionen opgelost zijn. Eenvoudig gezegd is er bij een dubbellaag sprake van een geladen oppervlak dat opgeloste ionen van tegengestelde lading aantrekt.