Ernst Schröder
Duits wiskundige (1841-1902) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Ernst Schröder (Mannheim, 25 november 1841 - Karlsruhe, 16 juni 1902) was een Duitse wiskundige die vooral actief was op het gebied van de algebraïsche logica. Hij is een belangrijk figuur in de geschiedenis van de wiskundige logica (een term die hij mogelijk voor het eerst heeft gebruikt), omdat hij het werk van George Boole, Augustus De Morgan, Hugh MacColl en vooral Charles Peirce samenvatte en uitbreidde. Hij is het meest bekend voor zijn monumentale Vorlesungen über die Algebra der Logik, in 3 delen. Dit werk maakte de weg vrij voor de opkomst in de twintigste eeuw van de wiskundige logica als een aparte discipline binnen zowel de wiskunde als de logica. Schröder systematiseerde in dit werk de verschillende op dat moment bekende systemen in de formele logica.