Eurovisiesongfestival 1979
Eurovision Israel 1979
Gastland	Israël
Locatie	International Convention Center, Jeruzalem
Omroep	IBA
Datum	31 maart 1979
Presentator	Daniel Peer Yardena Arazi
Winnaar
Land	Israël
Lied	Hallelujah
Artiest	Gali Atari & Milk & Honey
Tekst	Shimrit Orr
Componist	Kobi Oshrat
Andere gegevens
Stemgegevens	Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen	19
Terugtrekkend	Turkije
Nul punten	geen
Intervalact	Shalom '79
Chronologie
◄ 1978 – 1980 ►

Het Eurovisiesongfestival 1979 was het vierentwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 31 maart 1979 in het International Convention Center (ICC) van Jeruzalem, Israël. Het programma werd gepresenteerd door Daniel Pe'er en Yardena Arazi. Van de 19 deelnemende landen won Israël met het nummer Hallelujah, uitgevoerd door Gali Atari & Milk & Honey. Dit lied kreeg 125 punten, 11,3% van het totale aantal punten. Met 116 punten werd Spanje tweede, gevolgd door Frankrijk op de derde plaats met 106 punten.

Interludium

Het interludium werd verzorgd door Shalom '79.

Puntentelling

Stemstructuur

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.^[1]

Score bijhouden

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De deelnemende landen stonden in het Engels op het bord. Achter elk land stond het totaal aantal punten De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatoren stonden op het podium. Het land dat de punten aan het doorgeven was, was herkenbaar door een oplichtende bol achter de landnaam. Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde de landnaam van de koploper op het scorebord.

Stemmen

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld. Het geven van de punten gebeurde op volgorde van deelname, in plaats van in oplopende volgorde. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentator die 'opbelde' herhaalde het land en de punten in de taal waarin ze gegeven werden. De Engelstalige landen werden te woord gestaan door Pe'er terwijl Arazi de Franstalige jury's voor haar rekening nam. Daarna werden land en punten herhaald in de andere taal en in het Hebreeuws. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Beslissing

Toen Spanje als laatste jury aan de beurt was stond Spanje met 116 punten slechts 1 punt voor op Israël. Spanje gaf zijn eigen voorsprong weg door aan Israël 10 punten te geven.

Falende controle

Tijdens de puntentelling vanuit Noorwegen ging de EBU-controle niet goed. Vlak voordat Oostenrijk in de uitzending kwam greep Frank Naef in omdat de punten vanuit Oslo niet zouden kloppen. Eerst was er sprake van het dubbel toekennen van de 10 punten. Iets later zei de jury dat het ging om niet toekennen van zeven punten. Uit de zaal klonk geroep dat de 7 punten aan Frankrijk waren gegeven en dat werd bevestigd toen de Noorse juryvoorzitter weer in de uitzending kwam. Dit is een van de zeldzame momenten dat de controle van de EBU niet goed oplette.

Resultaat

Plaats	Land	Artiest	Titel	Punten
1	Israël	Gali Atari & Milk and Honey	Hallelujah	125
2	Spanje	Betty Missiego	Su canción	116
3	Frankrijk	Anne-Marie David	Je suis l'enfant-soleil	106
4	Duitsland	Dschinghis Khan	Dschinghis Khan	86
5	Ierland	Cathal Dunne	Happy man	80
6	Denemarken	Tommy Seebach	Disco tango	76
7	Vlag van Verenigd Koninkrijk  Verenigd Koninkrijk	Black Lace	Mary Ann	73
8	Griekenland	Elpida	Socrates	69
9	Portugal	Manuela Bravo	Sobe, sobe, balão sobe	64
10	Zwitserland	Peter, Sue & Marc & Pfuri, Gorps & Kniri	Trödler & Co.	60
11	Noorwegen	Anita Skorgan	Oliver	57
12	Nederland	Xandra	Colorado	51
13	Luxemburg	Jeane Manson	J'ai déjà vu ça dans tes yeux	44
14	Finland	Katri Helena	Katson sineen taivaan	38
15	Italië	Matia Bazar	Raggio di luna	27
16	Monaco	Laurent Vaguener	Notre vie c'est la musique	12
17	Zweden	Ted Gärdestad	Satellit	8
18	België	Micha Marah	Hey nana	5
	Oostenrijk	Christina Simon	Heute in Jerusalem	5

Deelnemers

België

Voor België trad Micha Marah aan. De verkiezing duurde 5 weken, ze zong eerst 6 liedjes en elke week werd er één liedje geëlimineerd, Comment ça va won alle 4 de halve finales, maar in de finale werd toch voor Hey nana gekozen, een lied dat Micha Marah haatte, ze wilde het laten diskwalificeren^[bron?] en achtergrondzangeres Nancy Dee zou haar plaats innemen als ze niet wilde zingen, maar ze deed het toch en werd laatste.

Terugkerende artiesten

Land	Artiest	Eerdere deelname
Frankrijk	Anne-Marie David	Luxemburg 1973
Nederland	Xandra	Nederland 1972 (samen met Andres) en 1976
Noorwegen	Anita Skorgan	Noorwegen 1977
Zwitserland	Peter, Sue & Marc	Zwitserland 1971 en 1976

Nationale keuzes

Katri Helena, de Finse deelnemer werd al 3 keer 2de in de preselectie, maar nu kon ze gelukkig winnen. Tozé Brito van de groep Gemini, die het jaar ervoor voor Portugal aantrad, probeerde het nu solo, maar werd slechts 4de in de voorronde. In Denemarken was oud-winnares Grethe Ingmann er net als vorig jaar bij. Ze werd gedeeld 1ste maar Tommy Seebach kreeg de voorkeur, ook Mabel die vorig jaar nog op het songfestival zong was er bij. In Ierland bundelden Tina Reynolds (Eurovisiesongfestival 1974) en Red Hurley (ESF '76) hun krachten maar ze werden laatste. Markku Aro (ESF '71) probeerde het opnieuw in Finland. In Griekenland nam Bessy Argyraki (ESF '77) opnieuw deel. In Zwitserland deed Biggi Bachmann mee, hij zou vorig jaar voor Liechtenstein meegedaan hebben, maar het land mocht niet meedoen omdat ze geen tv-zender hebben. Paola die Zwitserland in 1969 nog vertegenwoordigde werd nu 3de in de Duitse preselectie. Hanne Krogh (ESF '71) werd laatste in de Noorse preselectie.

Terugtrekkende landen

• 
   Turkije trok zich terug onder druk van diverse Arabische landen die een optreden van Turkije in Israël niet zagen zitten.^[1] (Zie ook Turkije op het Eurovisiesongfestival.)

Kaart

■ Deelnemende landen

■ Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen