Frederik Henri Alexander Sabron
Nederlands historicus (1849-1916) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Frederik Henri Alexander Sabron (Utrecht, 17 mei 1849 – aldaar, 3 mei 1916) was een Nederlands militair, historicus en politicus.
Sabron groeide op in Schoonhoven als zoon van een muziekleraar. Aanvankelijk wilde hij geneeskunde studeren, maar meldde zich in 1866 aan bij de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Hij werd officier bij de infanterie en klom op tot chef van de Generale Staf. Sabron specialiseerde zich op krijgsgeschiedenis, vanwege een voorvader, die in het leger van Napoleon had gediend. Sabron werd francofiel; hij stuurde zijn publicaties op naar Gabriel Hanotaux, die ook over Napoleon publiceerde en hem vervolgens benoemde tot 'Officier de l'Instruction publique'. In oktober 1900 werd hij gouverneur van de KMA. Sinds 1903 was Sabron adjudant in buitengewone dienst van koningin Wilhelmina.
In 1908 werd hij Minister van Oorlog in het rechtse kabinet-Heemskerk. Sabron verbeterde de oefening van dienstplichtigen en kwam met plannen voor verbetering van de kustverdediging. Hij kon die echter niet voltooien, omdat hij vanwege gezondheidsredenen (Sabron had t.b.c.) moest aftreden.