Felice Placido Borel (Nizza Monferrato, 5 april 1914 – Turijn, 21 februari 1993) was een Italiaans voetballer die bij voorkeur als centrumspits speelde. Hij kwam in de jaren 30 en 40 uit voor Juventus, Torino, weer Juventus, US Alessandria en tot slot Napoli. Na zijn spelersloopbaan stapte hij het trainersvak in. Borel was Italiaans international en won met zijn land het WK van 1934. Aangezien hij de jongere broer van Aldo Giuseppe Borel was, werd hij ook wel Borel (II) genoemd.
Snelle feiten Persoonlijke informatie, Volledige naam ...
Sluiten
Borel was (vanaf 1932) onderdeel van het Juventus-team dat tussen 1930 en 1935 vijfmaal op rij landskampioen werd, een periode die later in de clubgeschiedenis bekend kwam te staan als Quinquennio d'Oro (vijf gouden jaren). Hij speelde jarenlang samen met onder meer de Italiaanse doelman Gianpiero Combi en de Argentijnen Renato Cesarini en Raimundo Orsi.[1]