De begeleiding (onder) bestaat uit gefigureerde akkoorden in de vorm van een Albertijnse bas aan het begin van de Pianosonate nr. 16 in C-groot (KV 545) van Wolfgang Amadeus Mozart.

Een figuratie is het (herhalende) patroon waarin muzieknoten gerangschikt zijn, een soort versiering met beweeglijk karakter.^[1]

Bij akkoordfiguratie wordt een akkoord gebroken in een ritmisch patroon.^[1] Het onderscheid met akkoordbreking is niet vastomlijnd,^[2] maar een akkoordfiguratie heeft een minder ondergeschikt en melodieuzer karakter.^[1]

Bij toonladderfiguratie worden toonladderfiguren gespeeld.^[2] Dit kunnen diatonische of chromatische ladders zijn.^[2] Componisten kunnen verschillende vormen afwisselen.^[2] Ook kunnen akkoordfiguratie, voorhoudingen en wisseltonen toegepast worden.^[2]

Omspeling is het figureren van een melodie^[2] door deze te voorzien van extra hoger en/of lager gelegen noten voor de tijdsduur^[3] van de "reële" noten.^[4]