44e Formule 1-seizoen (1993)
Volgende: 1994 Vorige: 1992
Alain Prost, in 2012. Won 7 wedstrijden en werd voor de 4e en laatste keer wereldkampioen
Algemene informatie
Races	16
Coureurs	35
Constructeurs	13
Verdedigend kampioen	Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Mansell (coureurs) Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats	Alain Prost 99 (4e titel)
2e plaats	Ayrton Senna 73
3e plaats	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill 69
Eindstand constructeurs
1e plaats	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams 168 (6e titel)
2e plaats	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 84
3e plaats	Vlag van Verenigd Koninkrijk Benetton 72
Portaal    Autosport

Het Formule 1-seizoen 1993 was het 44ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 14 maart en eindigde op 7 november na zestien races.

Alain Prost kwam na een jaar rust terug bij Williams en pakte zijn vierde wereldtitel. Damon Hill won zijn eerste drie Grand Prix. Ayrton Senna nam bijna niet deel aan het seizoen, maar racete op een race-per-race contract bij McLaren. Michael Schumacher won één Grand Prix met Benetton. Eddie Irvine maakte zijn Formule 1-debuut. Er werd door het afscheid van Nigel Mansell niet met het nummer 1 gereden. Damon Hill reed met het nummer 0. Alle teams reden met banden van Goodyear.

Kalender

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Datum
1	GP van Zuid-Afrika	Kyalami Grand Prix Circuit	Midrand	14 maart
2	GP van Brazilië	Autódromo José Carlos Pace	São Paulo	28 maart
3	GP van Europa	Vlag van Verenigd Koninkrijk Donington Park	Castle Donington	11 april
4	GP van San Marino	Autodromo Enzo e Dino Ferrari	Imola	25 april
5	GP van Spanje	Circuit de Barcelona-Catalunya	Montmeló	9 mei
6	GP van Monaco	Circuit de Monaco	Monte Carlo	23 mei
7	GP van Canada	Circuit Gilles Villeneuve	Montreal (Quebec)	13 juni
8	GP van Frankrijk	Circuit de Nevers Magny-Cours	Magny-Cours	4 juli
9	GP van Groot-Brittannië	Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit	Silverstone	11 juli
10	GP van Duitsland	Hockenheimring	Hockenheim	25 juli
11	GP van Hongarije	Hungaroring	Mogyoród	15 augustus
12	GP van België	Circuit de Spa-Francorchamps	Stavelot	29 augustus
13	GP van Italië	Autodromo Nazionale Monza	Monza	12 september
14	GP van Portugal	Autódromo do Estoril	Estoril	26 september
15	GP van Japan	Circuit Suzuka	Suzuka	24 oktober
16	GP van Australië	Stratencircuit van Adelaide	Adelaide	7 november

Afgelast

• De Grand Prix van Mexico werd afgelast vanwege de zorgen om de veiligheid en het zeer hobbelig circuit en werd vervangen door de Grand Prix van Azië.
• De Grand Prix van Azië werd afgelast door financiële problemen bij de organisatie, de vervanger van de Grand Prix van Mexico werd hierdoor op zijn beurt vervangen door de Grand Prix van Europa.^[1][2]

Ronde	Grand Prix	Circuit	Plaats	Originele datum
3	GP van Mexico	Autódromo Hermanos Rodríguez	Mexico-Stad	11 april
3	GP van Azië	Autopolis	Hita	4 april

Resultaten en klassement

Grands Prix

Ronde	Grand Prix	Poleposition	Snelste ronde	Winnende coureur	Winnende constructeur	Verslag
1	GP van Zuid-Afrika	Alain Prost	Alain Prost	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
2	GP van Brazilië	Alain Prost	Michael Schumacher	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Honda	Verslag
3	GP van Europa	Alain Prost	Ayrton Senna	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Honda	Verslag
4	GP van San Marino	Alain Prost	Alain Prost	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
5	GP van Spanje	Alain Prost	Michael Schumacher	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
6	GP van Monaco	Alain Prost	Alain Prost	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Honda	Verslag
7	GP van Canada	Alain Prost	Michael Schumacher	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
8	GP van Frankrijk	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Michael Schumacher	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
9	Vlag van Verenigd Koninkrijk GP van Groot-Brittannië	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
10	GP van Duitsland	Alain Prost	Michael Schumacher	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
11	GP van Hongarije	Alain Prost	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
12	GP van België	Alain Prost	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
13	GP van Italië	Alain Prost	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Williams-Renault	Verslag
14	GP van Portugal	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Michael Schumacher	Vlag van Verenigd Koninkrijk Benetton-Ford	Verslag
15	GP van Japan	Alain Prost	Alain Prost	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Honda	Verslag
16	GP van Australië	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk Damon Hill	Ayrton Senna	Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren-Honda	Verslag

Puntentelling

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Klassement bij de coureurs

(legenda: "--" = niet deelgenomen , "nf" uitgevallen en niet geklasseerd, "ns" niet gestart, "dq" gediskwalificeerd, "nq" niet gekwalificeerd)

pos.	naam	land	team	ZAF	BRA	EUR	SMR	SPA	MON	CAN	FRA	GBR	DUI	HON	BEL	ITA	POR	JPN	AUS	Punten
1	Alain Prost		Williams	1	nf	3	1	1	4	1	1	1	1	12	3	12	2	2	2	99
2	Ayrton Senna		McLaren	2	1	1	nf	2	1	18	4	5	4	nf	4	nf	nf	1	1	73
3	Damon Hill		Williams	nf	2	2	nf	nf	2	3	2	nf	15	1	1	1	3	4	3	69
4	Michael Schumacher		Benetton	nf	3	nf	2	3	nf	2	3	2	2	nf	2	nf	1	nf	nf	52
5	Riccardo Patrese		Benetton	nf	nf	5	nf	4	nf	nf	10	3	5	2	6	5	16	nf	8	20
6	Jean Alesi		Ferrari	nf	8	nf	nf	nf	3	nf	nf	9	7	nf	nf	2	4	nf	4	16
7	Martin Brundle		Ligier	nf	nf	nf	3	nf	6	5	5	14	8	5	7	nf	6	9	6	13
8	Gerhard Berger		Ferrari	6	nf	nf	nf	6	14	4	14	nf	6	3	10	nf	nf	nf	5	12
9	Johnny Herbert		Lotus	nf	4	4	8	nf	nf	10	nf	4	10	nf	5	nf	nf	11	nf	11
10	Mark Blundell		Ligier	3	5	nf	nf	7	nf	nf	nf	7	3	7	11	nf	nf	7	9	10
11	Michael Andretti		McLaren	nf	nf	nf	nf	5	8	14	6	nf	nf	nf	8	3	--	--	--	7
12	Karl Wendlinger		Sauber	nf	nf	nf	nf	nf	13	6	nf	nf	9	6	nf	4	5	nf	15	7
13	JJ Lehto		Sauber	5	nf	nf	4	nf	nf	7	nf	8	nf	nf	9	nf	7	8	nf	5
14	Christian Fittipaldi		Minardi	4	nf	7	nf	8	5	9	8	12	11	nf	nf	8	9	--	--	5
15	Mika Häkkinen		McLaren	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	nf	3	nf	4
16	Derek Warwick		Footwork	7	9	nf	nf	13	nf	16	13	6	17	4	nf	nf	15	14	10	4
17	Philippe Alliot		Larrousse	nf	7	nf	5	nf	12	nf	9	11	12	8	12	9	10	--	--	2
18	Rubens Barrichello		Jordan	nf	nf	10	nf	12	9	nf	7	10	nf	nf	nf	nf	13	5	11	2
19	Fabrizio Barbazza		Minardi	nf	nf	6	6	nf	11	nf	nf	--	--	--	--	--	--	--	--	2
20	Alessandro Zanardi		Lotus	nf	6	8	nf	14	7	11	nf	nf	nf	nf	--	--	--	--	--	1
21	Érik Comas		Larrousse	nf	10	9	nf	9	nf	8	16	nf	nf	nf	nf	6	11	nf	12	1
22	Eddie Irvine		Jordan	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	6	nf	1
	Pierluigi Martini		Minardi	--	--	--	--	--	--	--	--	nf	14	nf	nf	7	8	10	nf	0
	Aguri Suzuki		Footwork	nf	nf	nf	9	10	nf	13	12	nf	nf	nf	nf	nf	nf	nf	7	0
	Luca Badoer		Scuderia Italia	nf	12	nq	7	nf	nq	15	nf	nf	nf	nf	13	10	14	--	--	0
	Thierry Boutsen		Jordan	--	--	nf	nf	11	nf	12	11	nf	13	9	nf	--	--	--	--	0
	Andrea de Cesaris		Tyrrell	nf	nf	nf	nf	dq	10	nf	15	nf	nf	11	nf	13	12	nf	13	0
	Ukyo Katayama		Tyrrell	nf	nf	nf	nf	nf	nf	17	nf	13	nf	10	15	14	nf	nf	nf	0
	Michele Alboreto		Scuderia Italia	nf	11	11	nq	nq	nf	nq	nq	nq	16	nf	14	nf	nf	--	--	0
	Pedro Lamy		Lotus	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	11	nf	13	nf	0
	Toshio Suzuki		Larrousse	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	12	14	0
	Jean-Marc Gounon		Minardi	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	nf	nf	0
	Ivan Capelli		Jordan	nf	nq	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	0
	Marco Apicella		Jordan	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	nf	--	--	--	0
	Emanuele Naspetti		Jordan	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	--	nf	--	--	0

Klassement bij de constructeurs

(legenda: "--" = geen punten behaald)

Zie de categorie 1993 in Formula One van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.