Gaston Waringhien
Frans lexicograaf (1901–1991) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Gaston Waringhien (Rijsel, 20 juli 1901 - 20 december 1991) was een Franse taalkundige, lexicograaf en Esperantist. Hij vertaalde vooral gedichten uit het Frans, Engels en Duits in het Esperanto. Hij schreef ook zelf werken in het Esperanto. Van 1963 tot 1979 was hij voorzitter van de Akademio de Esperanto. Hij was een van de medewerkers van de Literatura Mondo en hoofdredacteur van La Nica Literatura Revuo. Ook leverde hij een belangrijke bijdrage aan het Plena Vortaro (1930), het Plena Ilustrita Vortaro en het Granda Vortaro Esperanta-Franca (1957). Samen met Kálmán Kalocsay heeft hij ook de Plena Gramatiko (1970) opgesteld.
Gaston Waringhien | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Gaston Waringhien | |||
Geboren | 20 juli 1901 | |||
Geboorteplaats | Rijsel | |||
Overleden | 20 december 1991 | |||
Overlijdensplaats | 13e arrondissement van Parijs | |||
Land | Frankrijk | |||
Werk | ||||
Genre | Taalkunde | |||
Bekende werken | Plena Ilustrita Vortaro, Plena Analiza Gramatiko, Lingvo kaj vivo | |||
Uitgeverij | Universala Esperanto-Asocio | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Hij werkte onder de pseudoniemen Georges E. MAŬRA, A. NURAK en A. PAPADIAMANTOPOULOS. In de Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIVE) van 2002 wordt zijn naam genoemd in veresperantiseerde vorm, Varingjeno.